Het was 4 oktober 1938 toen wijlen Martha Agemans met een welpengroep van 24 'wolfkens' startte. Waarschijnlijk had ze nooit gedacht dat gedurende de meer dan 80 jaar die op de stichtingsdatum zouden volgen, meer dan 2000 jongeren dit voorbeeld zouden volgen.
De interesse voor het natuurleven zoals voorgeschreven door Baden-Powell bleef echter niet beperkt tot de 8-12 jarirge wolfkens. Ook ouderen raakten in de ban van het scoutsleven. Dit resulteerde in het oprichten van een verkennersgroep die op 23 maart 1940, onder leiding van Theo Baelden, Jos Cleymans en Stan Ooms hun eerste vergadering hielden.
Op 30 augustus 1940 werd de vooruitgang van de groep verzekerd doordat 4 wolfkens de overgang maakten naar de verkenners. Ondertussen was echter in mei 1940 de tweede wereldoorlog uitgebroken en werd het omwille van organisatorische redenen moeilijk om aan scouting te doen. De André de Thaye groep wist zich echter te handhaven en blijkbaar met succes, want het ledenaantal verdubbelde zelfs tijdens de eerste oorlogsjaren. Bij gebrek aan voldoende leiding kende de groep in de eerste jaren na de oorlog een inzinking. Doch onder het groepsleiderschap van Jules Van Tongerlo en van groepsaalmoezenier E.H. Bax, nam met succes het idealisme voor scouting weer toe. Het ledenaantal steeg voortdurend zodat in 1948 zelfs moest overgegaan worden tot de splitsing van de welpenhorde.
Onder de deskundigheid van de opeenvolgende groepsleiders en dankzij de inzet en het idealisme van de verschillende leidersgroepen bleef, zij het met 'ups and downs', het ledenaantal gestadig stijgen. Onder het groepsleiderschap van Roger Schillebeeckx, ( die met 29 jaar momenteel het meest aantal scouts-dienstjaren op zijn naam heeft) werd op het einde van de jaren '60 gedurende twee jaar het scoutsleven ook open gezet voor jongens en meisjes van 6 tot 8 jaar, de kapoenen. Vanaf 1977 is deze leeftijdscategorie definitief ondergebracht in de scoutsgroep.
De toename van het ledenaantal bracht met zich mee dat de groep regelmatig van lokaal diende te veranderen. Het eerste lokaal waar Martha Agemans met haar welpen in vergaderde was gelegen aan de Bisschopslaan 4, het zaaltje van 'Pol van Peren'. De verkenners hadden hun eerste vergadering in de oude schrijnwerkerij van Sus Van Laer, Gasthuisstraat 22. Tijdens de oorlogsjaren had de groep geen vaste verblijfsplaats doch steeds werd een schuur of een zolder ter beschikking gesteld waarin activiteiten konden plaatsvinden. Na de oorlog vond de groep, naast de houtzolder van dhr. Mol aan de Bisschopslaan, een onderdak in het 'kiekenkot' van boer Dierckx, nu Bisschopslaan 43.
In 1952 verhuisde de groep, onder leiding van Staf Clijmans, naar de gronden van de familie Lauwers, nu het gebied tussen de Turnhoutseweg en de Kempenlaan. De lokalen 'aan Bax' boden ruimte genoeg om elke tak een afzonderlijk lokaal te kunnen bezorgen. We schrijven ondertussen 4 december 1962 : een rampdag voor de scoutsgroep. De lokalen 'aan Bax' gingen op één na in de vlammen op en tot overmaat van ramp waaide ook nog het resterende lokaal omver tijdens de nacht van 16 op 17 december. Onder het groepsleiderschap van Fons Cornelis werd gestart met de bouw van lokalen op de parochiale gronden te Schoolstraat 59, waar onze scouts en gidsen nog altijd hun thuis vinden. Op 25 augustus 1963 ( de groep vierde toen haar 25-jarig bestaan) werden de lokalen plechtig ingehuldigd.
Vijftien jaar later werden op 6 mei 1978, onder groepsleider Staf Willemsens, de fundamenten uitgegraven voor een vergroting van het jinlokaal. Op een nog geen 2 maanden tijd stond, dankzij de hulp van vele ouders, het nieuwe lokaal onder dak.
2009 zal in éénieders geheugen gegrift blijven. In februari 2009 werd het oude scoutslokaal afgebroken. Het was tot op de draad versleten. Er is een lange weg van jarenlange voorbereidingen aan vooraf gegaan, en eindelijk was het zover: het lokaal met het bekende vlinderdak, dat 3 generaties scouts onderdak heeft geboden ging tegen de vlakte. Dit werd nog vooraf gegaan met een afzwaaifeestje, waar vele herinneringen werden opgehaald door de scouts en oud-scouts die talrijk waren komen opdagen.
Na de afbraak moet er uiteraard opgebouwd worden! Onder leiding van groepsleider Tom Leenaerts en Eddy Van de Lisdonk (vader van 2 scouts) en met de hulp van vele, vele vrijwillige helpers werd begonnen aan het bouwen van een nieuw heem voor onze groep.
Om wat geld in het laadje te krijgen voor deze grote operatie, werd er een sponsortocht op poten gezet. 26 scouts, oud-scouts en sympathisanten fietsen op 24 uur tijd van Parijs naar Beerse, 400 kilometer. Alle 26 helden hebben dit ondanks de barre omstandigheden gedurende de nacht uitgereden, en de aankomst op het kerkplein was een emotioneel weerzien.
Op 11 april 2009 werden de funderingen gegoten. Hierop werd een stalconstructie aangebracht. En in het staal werden préfab-betonpanelen geschoven. Hierop werd een dak gelegd, en op drie zaterdagen tijd stond heel de ruwbouw er! Na de nodige afwerkingen werd op zaterdag 21 november 2009 het lokaal officieel geopend. In de namiddag speelden de leden een dorpsspel om de sleutel te bemachtigen. En 's avonds was het officiële gedeelte met toespraken van burgemeester Staf Willemsens, de groepsleiders Wouter Vos, Michiel Vanherck en Jasper Verheyen en ex-groepsleider Tom Leenaerts, vergezeld van een hapje en een drankje. Tevens werd het nieuwe huislogo onthuld.
Hoewel totemisatie reeds gekend is van in den beginne van scouting, heeft het pas later zijn intrede genomen in de groep André de Thaye – Sint Rita te Beerse. Het was Kris Janssens, oftewel Creatieve Gorilla, die in contact kwam met deze traditie op Gilwell ( dat is een vorming vanuit Scouts & Gidsen Vlaanderen) in 1999. Daar kreeg hij als eerste zijn totem, daarbij behorende de opdracht om dit ritueel mee te nemen naar zijn scoutsgroep.
Zo gezegd, zo gedaan. In 2001 vond de eerste totemisatie plaats aan de ‘trappershut’ bij Jan Maes deze verleende zich er geweldig toe om de nieuwe rituelen en gebruiken vorm te geven. De eerste getotemden in Beerse (Gnoe, Sika, Oeistiti, Fitis… ) waren een feit.
Weer wat later hebben deze getotemden de Gorilla een voortotem geschonken, in combinatie met een tweede lading kandidaat getotemden, en zo werd deze waardevolle traditie verdergezet.
De periode 2019-2021 zal men niet snel vergeten, een of ander coronavirus reisde vliegensvlug de wereld rond en de COVID-19 pandemie was een feit. Ook Scouts & Gidsen Beerse, zoals André de Thaye en Sint-Rita de laatste tijd genoemd worden, moest eraan geloven. Door de verschillende lockdowns en maatregelen heeft de groep meermaals geen fysieke activiteiten kunnen organiseren. Echter dankzij goed leiderschap en de magie van het internet, hebben de meesten wel de mogelijkheid gehad om zich op zaterdag bezig te houden met scouting.
In de laatste jaren is er ook terug verandering aan het komen betreffende de lokalen. In samenwerking met gemeente, parochie, Don Bosco en buurvereniging KSA Beerse wordt er gewerkt aan een nieuwe ontsluiting van de jeugdterreinen. We hopen in de nabije toekomst de resultaten te onthullen.
Scouts & Gidsen Beerse is met meer dan 350 leden intussen één van de grootste scoutsgroepen van Vlaanderen.